X Wojewódzki Zjazd Rodzinnych Domów Dziecka 18 czerwca 2016 r.
napisała : Aleksandra Drzazgowska
W czerwcu br., w Kudypach niedaleko Gietrzwałdu, odbył się kolejny, wojewódzki zjazd RDDZ. Mieści się tam ognisko kultury rodzinnej „Hubertówka”. Prowadzą je od lat, w swoim domu, Państwo Rita i Leonard Kostkowie. Warmia jest naszą małą ojczyzną, mówią gospodarze, w której pielęgnujemy jej historię, tradycje, i gwarę.
Po przekroczeniu progu tego magicznego miejsca weszliśmy w inny świat. Pani Rita w stroju ludowym przywitała nas w progu domu -częstując herbatką ziołową Kudypianką i warmińskim kuchem. Mieszkanie państwa Kostków to jedna wielka izba tradycji. Zwiedzając je ,dzieci mogły dotknąć różnych pamiątek tych ziem. Szczególną uwagę zwróciły na stare meble i sprzęt gospodarstwa domowego. Jak również liczne lalki ubrane w stroje warmińskie i trofea myśliwskie pana Leonrda. Dzieci i młodzież uczestniczyły pod kierunkiem Pani Rity w pokazowym obrzędzie oświadczyn,zaślubin i oczepin według wzoru przodków tych ziem. Potem przyszedł czas na łowieckie gawędy przy ognisku i kiełbaskach. Wyjątkowym przeżyciem dla dzieci był udział w turnieju rycerskim, a dla młodzieży możliwość strzelania z łuku do tarczy.
W czasie licznych atrakcji dla dzieci i młodzieży opiekunowie zastępczy wzięli udział w warsztatach na temat wypalenia zawodowego, które poprowadziła Iwona Dziak z Civitas Christiana. Syndrom wypalenia zawodowego jest to stan wyczerpania psychicznego, emocjonalnego i fizycznego wynikającego z pracy z innymi ludźmi. Najczęściej występuje w zawodach, w których pomaga się innym. Wypalanie rozpoczyna się w sposób skryty i nie jest rozpoznawane przez osobę którą to dotyczy. Na początku pojawiają się zmęczenie, napięcie, drażliwość oraz utrata energii i zniechęcenie.
Wypalenia zawodowe jest procesem stopniowym, który progresywnie narasta. Uczestnicy warsztatów poznali różne sposoby radzenia sobie z tym zjawiskiem, zaliczając do najbardziej skutecznych : wsparcie osób najbliższych z pracy i spoza niej, np. rodziny, przyjaciół, sąsiadów; posiadanie czasu wolnego od pracy oraz rozwijanie własnych zainteresowań, które są różne od czynności wykonywanych w pracy; umiejętność nabierania dystansu do spraw związanych z pracą zawodową, które mogą nas przytłaczać; zaznanie sukcesu- mniejszego lub większego, który pozwoli na chwilę oderwania się od codziennych przytłaczających obowiązków; przeprowadzenie superwizji, której główna ideą jest bezpieczny sposób podzielenia się wątpliwościami dotyczącymi własnych kompetencji. Uczestnicy warsztatów zwrócili uwagę na niepokojące zjawisko społeczne związane z coraz słabszą kondycją psycho-fizyczną podopiecznych. Chętnie wymieniali się doświadczeniem zawodowym.
Chociaż rozpiętość wiekowa przybyłych do Hubrtówki wychowanków rdd była duża, od 1 roku do 22 lat, to dla każdego uczestnika znalazło się miejsce, czas i uwaga gospodarzy, tego niezwykłego domu. Nas zaskoczyła pozytywnie wizja przyszłości i marzeń podopiecznych rdd. Na zakończenie pobytu w Hubertówce młodzi ludzie jednogłośnie wypowiadali się, że w przyszłości chcieliby założyć taki tradycyjny, pełen ciepła, miłości i pamiątek z przeszłości – dom. Specyfika i atmosfera tego spotkania była wyjątkowa z uwagi na trwałe ślady historii tych ziem, które potwierdzają odwieczną prawdę, że każdy człowiek musi mieć swoją historię.
