VII Zjazd Rodzinnych Domów Dziecka
( 5 czerwca 2009 r. )
Aleksandra Drzazgowska
„Kto nie cierpiał z powodu pustki,
nie doświadczy też pełni.
Kto nigdy nie zgubił drogi,
ten nie doceni drogowskazu”.
Fridrich Schwanecke
Idea organizacji Zjazdów Rodzinnych Domów Dziecka zrodziła się w Olsztynie pod koniec lat 90-tych. W tym roku, ogłoszonym przez Sejm RP Rokiem Rodzinnej Opieki Zastępczej, już po raz siódmy organizatorzy spotkania (Forum Prorodzinne, Katedra Teologii Praktycznej i Ekumenizmu – Wydział Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Powiatowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna) zaprosili do siedziby Starostwa olsztyńskiego (Pl. Gen. Józefa Bema 5) opiekunów prowadzących rodzinne domy dziecka.
Honorowy patronat nad konferencją objął Marszałek Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Przewodniczący Rady ds. Rodzin Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Warmińsko-Mazurski Kurator Oświaty.
Patronatem organizacyjnym konferencję otoczył Prezydent Miasta Olsztyn, Starosta Powiatu Olsztyńskiego, Wydział Teologii (Nauki o Rodzinie) Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Warmińsko-Mazurski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Zespół Szkół Chemicznych i Ogólnokształcących, a patronatem medialnym TVP Olsztyn, Planeta FM i Polskie Radio Olsztyn.
Tematem towarzyszącej zjazdowi konferencji było Odbudowywanie i umacnianie więzi rodzinnych w sytuacji kryzysu. Organizatorzy spotkania w bogatym programie informacyjno-terapeutycznym główny nacisk położyli na ukazanie rodziny jako wartości nadrzędnej w życiu każdego człowieka. W czasie kryzysu ludzkich zachowań i rozerwanych więzi to przesłanie nabiera szczególnej mocy. Jak przywrócić rodzinie jej dawną funkcję będącą siłą i podstawą funkcjonowania społeczeństw ? Jak przywrócić dziecku rodzinę, a rodziców nauczyć odpowiedzialności? Na te i szereg innych pytań odpowiadali uczestniczący w konferencji goście: Anna Tomulewicz (dyrektor Domu Rodzinnego „Nasz Dom” w Białymstoku) i Izabela Owczaruk (psycholog ośrodka Reintegracji Rodziny w Warszawie).
Konferencja przebiegała w bardzo rodzinnej i ciepłej atmosferze. Stało się to nie tylko za przyczyną wzruszających świadectw – „listów” matek zastępczych cytowanych przez koordynatora i inicjatora spotkania Aleksandrę Drzazgowską, ale również dzięki oprawie wokalno-instrumentalnej i kulinarnej Zjazdu. Słowa matek piastujących godnie zastępcze rodzicielstwo urzekły słuchaczy mocą, prawdą i pięknem codziennego trudu.
Prowadzenie rodzinnego domu dziecka jest nie tylko pracą ale szczególną posługą połączoną z pasją życiową służenia drugiemu – małemu człowiekowi. Ta rodzinna instytucja jest wartościową i godną upowszechnienia, gdyż w Polsce 60 tysięcy dzieci wychowuje się poza rodziną własną.
Za ten podjęty trud i poświęcenie zostali wryżnieni :Ewa i Zbigniew Karpowicz (RDDZ Dywity), Helena i Jerzy Ćwiek (RDDZ Ełk), Gabriela i Jarosław Wiśniewscy (RDDZ Grabinek), Małgorzata i Edward Sinkiewicz (RDDZ Żydowo), Danuta i Jerzy Karczewscy(RDDZ Lidzbark Warmiński), Alicja i Władysław Mizak–Markowscy (RDDZ Olsztyn). Joanna Saudurska i Wiesław Krysztofik (RDDZ Zelki), Ewa i Edward Moroz (RDDZ Stare Juchy), Anna i Piotr Krupińscy (RDDZ Nidzica), Teresa i Ryszard Górscy RDDZ Ełk)oraz prowadzący zawodowe rodziny zastępcze- przekształcone rodzinne domy dziecka: Anna i Mieczysław Dołęga (Wyłudy), Halina i Zygmunt Pajączkowscy (Gołdap), Wanda i Henryk Deptuła (Gołdap), Krystyna i Roman Jaworscy (Wierzbowo).
Kolejnym zagadnieniem poruszonym przez organizatorów we współpracy z Towarzystwem „Nasz Dom”była praca z rodziną dysfunkcyjną. Towarzystwo „Nasz Dom” dostarczyło szereg materiałów na temat programu PRIDE oraz narzędzi stosowanych w Metodzie Indywidualnych Planów Pracy z Dzieckiem i Rodziną autorstwa Tomasza Polkowskiego. Nadal bowiem reintegracja rodzin pozostaje bardzo ważnym obszarem uzdrawiania społeczeństwa.
Niezwykle cennym doświadczeniem w tym zakresie podzieliła się z uczestnikami Zjazdu Izabela Owczaruk. Jest ona autorką niedawno wydanej książki pt. „Odzyskać dziecko”, w której opisuje proces przywracania dziecku utraconej rodziny. Tę interesującą pozycję można było nabyć podczas konferencji. Izabela Owczaruk wielokrotnie podkreślała, że nie ma takiej tragedii, z której nie można wydobyć dobra. To przesłanie umacnia i pozwala śmiało wkraczać w te obszary ludzkiej niedoli, której przyczyną są często choroba, ubóstwo, alkoholizm, niezaradność życiowa.
O efektach pracy z rodzinami wieloproblemowymi na przykładzie Domu Rodzinnego „Nasz Dom” opowiedziała Anna Tomulewicz, autorka systemu pracy z rodziną wieloproblemową i dysfunkcyjną. „Nasz Dom” jest niepubliczną (prowadzoną przez Stowarzyszenie DROGA) wielofunkcyjną placówką opiekuńczo-wychowawczą o charakterze specjalistycznym i rodzinnym. W przeciągu 17 lat opieką „Naszego Domu” objęto 1165 dzieci. Udzielono pomocy 466 rodzinom, z których 352 pod kierunkiem Anny Tomulewicz zdołało się usamodzielnić.
O tym jak cudownie jest być mamą podzieliła się z uczestnikami konferencji Aleksandra Drzazgowska. W swym wystąpieniu dotknęła najtkliwszych uczuć odwołując się do poezji Kazimiery Iłłakowiczówny i bolesnych wyznań kobiet daremnie starających się o dziecko. Na problem niepłodności małżeńskiej można popatrzeć przez pryzmat zastępczego rodzicielstwa, a wówczas to niespełnienie może okazać się najpiękniejszym darem. Bo jak pisała Wanda Półtawska, „każde dziecko można pokochać jak własne i każde dziecko tak przez nas urodzone, jak przybrane może nas zaskoczyć sobą. Jest inne niż się spodziewamy, niż pragniemy, ale każde zasługuje na pełną akceptację i miłość”.
Znakomitym i bardzo potrzebnym dopełnieniem konferencji były warsztaty poprowadzone przez specjalistów poradni pedagogiczno-psychologicznej na temat psychologicznych mechanizmów wpisywania się w rolę oraz komunikacji interpersonalnej –jak kochać dziecko.
Przywracanie rodzinie jej pierwotnej funkcji, stanie na straży nierozerwalności rodzinnych więzów stanowi nadal ważki społeczny problem. Skupia on uwagę osób piastujących ważne funkcje w życiu społecznym. Stąd też swoją obecnością zaszczycili nasz Zjazd m.in. wiceprezydent Miasta Olsztyn Jerzy Szmit, wicekurator Grażyna Przasnyska i ks. dr Michał Tunkiewicz, adiunkt w Katedrze Teologii Praktycznej i Ekumenizmu Wydział Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Organizatorzy składają podziękowanie Samorządowi Województwa Warmińsko–Mazurskiego, przy którego wsparciu finansowym udało się zrealizować powyższe przedsięwzięcie.